Hondenvoer mengen kan fataal zijn voor je huisdier

Hondenvoer mengen kan fataal zijn voor je huisdier

Laatste update: 13 april, 2018

We gaan je vertellen hoe en waarom hondenvoer mengen op deze manier zo gevaarlijk is. Natuurlijk, het is heel normaal om te doen en je handelt vanuit goede intenties. Toch moeten we ons bewust zijn van de potentiële consequenties omdat deze heel ernstig kunnen zijn.

Waarom we hondenvoer niet zouden moeten mengen

We weten inmiddels dat het aan te raden is om voeding voor onze huisdieren af te wisselen. Daarentegen is het wel belangrijk om te het verschil tussen “afwisselen” en “mengen” goed te kennen.

Hond krijgt gemengd voer

Afwisselen betekent dat je dingen verandert. Het is afwisselen wanneer je bijvoorbeeld vandaag droogvoer aan je hond geeft en morgen rijst met kip. Dit soort dingen zijn helemaal niet schadelijk. Het gevaar komt pas om de hoek kijken als je, in plaats van af te wisselen, alles door elkaar gaat mengen in één keer.

Om de gevaren van hondenvoer mengen beter in kaart te kunnen brengen, analyseren we de twee typen voer die er zijn. Dit zal helpen om te begrijpen waarom het mengen van hondenvoer je hond kan doden.

Droogvoer of brokjes

Droogvoer wordt geproduceerd door de droge mix te koken en die in verschillende vormen te gieten.

Het zorgt voor een langzame energie-afgifte en verteert traag.  Dat betekent dat je hond niet meer dan twee maaltijden per dag nodig heeft. Je hond blijft langer vol zitten met dit type voer – de spijsvertering van je hond kan er tussen de 8 en de 10 uur over doen om droogvoer of brokjes te verwerken.

Natuurlijke voeding

Natuurlijke voeding is de naam van voedsel dat mensen ook eten. Het kan op basis van dierlijke of plantaardige producten zijn. Anders dan droogvoer verteert dit heel gemakkelijk en de energie die het afgeeft raakt veel sneller op.

De gevaren van hondenvoer mengen

Het grote gevaar ligt bij het mengen van hondenvoer met radicaal verschillende spijsverteringsprocessen. Als we verschillende types voedsel mengen dan kan de hond het natuurlijke voedsel niet op een normale manier verteren. Dit zorgt voor een opeenstapeling van gasvorming die kan leiden tot een aandoening genaamd maagtorsie. Het natuurlijke voedsel raakt als het ware gevangen door het langzaam verterende droogvoer, waardoor het niet normaal verwerkt kan worden.

Maagtorsie kan fataal zijn voor je huisdier in slechts enkele uren als er niets aan gedaan wordt. Je moet dus zo snel mogelijk hulp zoeken bij een gekwalificeerde dierenarts zodra je de symptomen herkent.

Hoe weet je of je hond maagtorsie heeft

Het gedrag van je hond is de beste raadgever wanneer je maagtorsie wilt herkennen. De gedragssymptomen zijn:

  • Rusteloos zijn en constant naar zijn eigen buik of de grond kijken.
  • Kokhalzen of proberen om te braken, maar het niet kunnen. Er kan wit schuim uit de bek van je hond komen als hij probeert om te braken.
  • Een opgezwollen buik hebben die klinkt als een drum wanneer je erop klopt, door de ontsteking en het opbouwen van gassen.
  • Pijn en zichtbare ontsteking van de buik.

Als je één of meer van deze symptomen ziet, ga dan direct naar de dierenarts.

Hoe je zeker weet dat je hond zijn voer niet saai gaat vinden

Hond raakt verveelt met eten

Als je hond verveeld lijkt te raken kun je de afwisselmethode toepassen die we hierboven schetsten. Geef hem simpelweg bij de ene maaltijd natuurlijk voedsel en bij de volgende maaltijd geef je hem brokjes of droogvoer.

Bovendien zou je ook nog een maaltijd kunnen geven die bestaat uit 10% natuurlijk voedsel en 90% droogvoer. Zo lang je je aan die exacte verhouding houdt zal het niet schadelijk zijn voor je hond (ook al is het een mengsel).

Het gevaar ontstaat wanneer het mengsel bestaat uit gelijke delen natuurlijk voedsel en droogvoer. Mocht je dit tot nu toe gedaan hebben, stop er dan direct mee. Doe dit voor de gezondheid van je huisdier. Boven alles is het belangrijk om te letten op de symptomen van maagtorsie als je een grote hond hebt. Grote honden hebben veel eerder last van deze ziekte, die erg genoeg, vaak fatale gevolgen heeft.


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Monnet, E. (2003). Gastric dilatation-volvulus syndrome in dogs. Veterinary Clinics: Small Animal Practice, 33(5), 987-1005.
  • Brockman, D. J., Washabau, R. J., & Drobatz, K. J. (1995). Canine gastric dilatation/volvulus syndrome in a veterinary critical care unit: 295 cases (1986-1992). Journal of the American Veterinary Medical Association, 207(4), 460-464.
  • Glickman, L. T., Glickman, N. W., Perez, C. M., Schellenberg, D. B., & Lantz, G. C. (1994). Analysis of risk factors for gastric dilatation and dilatation-volvulus in dogs. Journal of the American Veterinary Medical Association, 204(9), 1465-1471.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.